Η Ιερά Μονή Χιλανδαρίου
Η ιστορία της Ι.Μ. Χιλανδαρίου
Η Ιερά Μονή Χιλανδαρίου αποτελεί το θεμέλιο της σερβικής ταυτότητας. Χάρη στην αποστολή του Αγίου Σάββα, ιδρυτή της Μονής Χιλανδαρίου, ο σερβικός λαός, η Εκκλησία, το κράτος και ο σερβικός πολιτισμός αναδύθηκαν από αυτόν τον ιερό τόπο. Είναι ο μοναδικός σερβικός θεσμός που διατηρείται αδιάκοπα από το 1198 έως σήμερα.
Η Μονή Χιλανδαρίου είναι μία από τις 20 μονές του Αγίου Όρους, μιας χερσονήσου στη βορειοανατολική Ελλάδα. Το Άγιον Όρος αποτελεί τη μοναδική αυτόνομη μοναστική πολιτεία στον κόσμο. Ανήκει στο ελληνικό κράτος και υπάγεται εκκλησιαστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αν και μοναχοί εγκαταστάθηκαν στο Άγιον Όρος ήδη από τον 6ο αιώνα, η πρώτη από τις υφιστάμενες μονές ιδρύθηκε το 963.
Το Άγιον Όρος υπήρξε πάντοτε μία πανορθόδοξη πολυεθνική κοινότητα, και όλοι οι μοναχοί απολαμβάνουν την ιθαγένεια της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ωστόσο, όσον αφορά την εθνοτική καταγωγή των ιδρυτών και των μοναστικών αδελφοτήτων, σε σχέση με την ταυτότητα των μοναχών και των ιδρυτών, από τις είκοσι μονές, δεκαεπτά είναι ελληνικές και τρεις σλαβικές.
Από αυτές, η Ιερά Μονή Χιλανδαρίου είναι σερβική μονή. Το Χιλανδάρι ιδρύθηκε το έτος 1198. Ο μοναχός Συμεών, πρώην ηγεμόνας της Σερβίας (με το όνομα Στέφανος Νεμάνια) και ιδρυτής της Δυναστείας των Νεμάνιτς, που επρόκειτο να κυβερνήσει για δύο αιώνες, παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, Στεφάνου του Πρωτοστεφάνου. Ο Νεμάνια αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα του μικρότερου γιου του, Ράστκο, ο οποίος είχε ήδη μεταβεί στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός με το όνομα Σάββας.
Σύντομα μετά την άφιξή του, ο Νεμάνια ενώθηκε με τον γιο του, και από κοινού ζήτησαν από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Αλέξιο Γ΄ Άγγελο την άδεια να ιδρύσουν μία μονή για τους Σέρβους μοναχούς που ήθελαν να ζήσουν σύμφωνα με τον ασκητικό βίο των Αθωνιτών. Με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο, ο Αυτοκράτορας παραχώρησε τη σχετική άδεια πατέρα και γιου, να ιδρύσουν τη μονή στη θέση ενός παλαιότερου μοναστηριού, γνωστού επίσης ως Χιλανδαρίου. Στο χρυσόβουλο αναγραφόταν ότι η μονή και η γύρω περιοχή «παραχωρούνται στους Σέρβους εις το διηνεκές».
Το 1198, με την οικονομική στήριξη του βασιλιά Στεφάνου του Πρωτοστεφάνου, τέθηκαν τα θεμέλια για την ανέγερση μίας μεγαλύτερης μονής Χιλανδαρίου. Στους αιώνες που ακολούθησαν, η μονή επεκτάθηκε κυρίως προς βορρά και λιγότερο προς νότο. Καμία μεγάλη κατασκευή δεν πραγματοποιήθηκε μέχρι την εποχή του βασιλιά Μιλούτιν. Το 1300, έκτισε τον ναό της Εισόδου της Θεοτόκου, έναν από τους καλύτερα διατηρημένους και ωραιότερους ναούς ολόκληρου του Αγίου Όρους.
Η κληρονομιά της Ι.Μ. Χιλανδαρίου
